تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر عزت نفس و مهارت های اجتماعی، دانش آموزان پسر مبتلاء به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر عزت نفس و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی انجام شده است.این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری دانش آموزان پسر 8 الی 12 ساله ی مقطع ابتدایی شهر تهران، در سال تحصیلی93-1392 مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی بودند. 32 نفر از این دانش آموزان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (16 نفر در هر گروه)قرار گرفتند و سپس با استفاده از پرسشنامه های مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (فرم والدین) و عزت نفس کوپر اسمیت، مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمایش(در دو کلاس 8 نفره) طی 10 جلسه ی 1 ساعته، تحت آموزش برنامه ی مهارت های اجتماعی قرار گرفتند. سپس هر دو گروه توسط ابزارهای فوق پس از مداخله و یک ماه بعد، مجدداً ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی، عزت نفس، مهارت های اجتماعی و خرده مقیاس های آن (همکاری، قاطعیت، مسئولیت پذیری و خویشتن داری)را در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی به طور معناداری افزایش داد (01/0=p) و این اثر تا یک ماه بعد از جلسات آموزشی نیز تداوم داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان مبتلا به اختلال کاستی توجه و بیش فعالی می تواند میزان عزت نفس و مهارت های اجتماعی آنان را افزایش دهد، لذا گنجاندن آن در برنامه های آموزشی این کودکان مفید خواهد بود.